Rekiny szare rafowe są często znajomym widokiem dla nurków, ponieważ są dociekliwe i znane ze zbliżania się. Są jednym z najczęściej obserwowanych gatunków rekinów w Morzu Czerwonym i Indopacyfiku, często widywane w popularnych miejscach nurkowych, takich jak Rafy St.John’s na południu Morza Czerwonego, oraz na stosunkowo płytkich rafach koralowych w pobliżu naturalnych zatok i uskoków.
Gatunek ten ma opływowe ciało z długim, szerokim, ale zaokrąglonym pyskiem i dużymi, okrągłymi oczami. Można je rozpoznać po czarnej krawędzi na ich płetwie ogonowej, zwykłej lub małej, średniej wielkości płetwie grzbietowej z białymi końcami i ciemnych końcówkach na innych płetwach. Mają wąskie płetwy piersiowe i brak grzbietu na płetwie grzbietowej. Większość rekinów szarych ma mniej niż 1,9 m długości i zwykle można je znaleźć na głębokościach poniżej 60 m, ale mogą nurkować na głębokości 1000 m.
Szary rekin rafowy - Carcharhinus amblyrhynchos
Typowy szary kolor rekina rafowego; umaszczenie od jasnego do ciemnoszarego, z jaśniejszym do białego spodem. Wiele rekinów wykazuje to cieniowanie barwy ponieważ umożliwia to ich ukrycie zarówno od góry, jak i od dołu. Szare rekiny rafowe również się opalają! Osobniki, które spędzają więcej czasu bliżej powierzchni, wydają się być ciemniejsze w barwie szarej, ponieważ promienie słoneczne przyciemniają ich skórę.
Szare rekiny rafowe są szybkimi, zwinnymi drapieżnikami, żerującymi głównie na kościstych rybach (Osteichthyes), głowonogach i skorupiakach, przy czym większe osobniki zwykle jedzą większą część głowonogów (głównie kałamarnic i ośmiornic).
Największą aktywność wykazują w nocy, spędzają dzień na rafie w grupach do 20 osobników, a wieczorem rozdzielają się, by polować na większych wodach otwartych. Szczególnie dobrze radzą sobie w łapaniu szybko pływających ryb na otwartych wodach, co uzupełnia żerowanie zaraz obok rekinów białopłetwych, które lubią żerować w rafowych jaskiniach i szczelinach. W przeciwieństwie do tego związku, uważa się, że konkurują one z rekinami łęgowymi, ponieważ mają bardzo podobne nawyki żywieniowe, a na obszarach o dużej liczebności szarych rekinów rafowych występuje stosunkowo niewiele rekinów łęgowych i odwrotnie.
Niedawne badania dotyczące tagowania akustycznego pokazały, że szare rekiny rafowe mają stosunkowo niewielki zasięg domowy (część rafy, na której spędzają większość czasu). Zostały również przebadane ich zachowania gromadne i odkryto, że te grupy rekinów są bardzo stabilne, przemieszczanie się jednostek między grupami jest rzadkie i wiele z tych samych osobników będzie się ze sobą spotykać rok po roku.
Podobnie jak większość innych gatunków rekinów, szare rekiny rafowe dojrzewają późno i rozmnażają się powoli. Uważa się, że dojrzewają około 7 lat i mają szacowaną długość życia co najmniej 25 lat. Jako gatunek żyworodny, rodzą mioty 1–6 żywych młodych co drugi rok, przy czym okres ciąży szacuje się na 9–14 miesięcy. Kiedy rodzą się młode, zwykle mają od 45 do 60 cm długości.
Szare rekiny rafowe są obecnie wymienione jako zagrożone na Czerwonej Liście IUCN, a ich globalne populacje maleją.
Ze względu na strategię historii życia w połączeniu z ograniczonym zasięgiem występowania i ich zachowaniami gromadnym gatunek ten jest szczególnie narażony na miejscowe zubożenie. Są one pozyskiwane przez łowiska na całym świecie w celu pozyskania mięsa, płetw i wątrób, ale są również narażone na degradację raf koralowych w wyniku wzrostu temperatury powierzchni mórz i zakwaszenia oceanów.
Na szczęście rekiny te są chronione przed połowami na wodach egipskich zgodnie z lokalnymi przepisami, krajowymi i regionalnymi umowami i konwencjami!
Jest to ważne, ponieważ są gatunkiem kluczowym na rafach koralowych Morza Czerwonego, zarządzającym siecią pokarmową i zapobiegającym nadmiernemu rozprzestrzenianiu się populacji gatunków drapieżnych, co mogłoby mieć negatywny wpływ na populacje tych gatunków na niższym poziomie troficznym (dalej - sieć pokarmowa).
Author:
Tłumaczenie na język polski: Sylwia Szymańska
RED SEA PROJECT™